Śnadanie z pomidorem. Szakszuka.

Na fali pomidorowego szaleństwa zrobiłam szakszukę i zastanawiam się, dlaczego do licha nie robiłam jej wcześniej? Dlaczego nie wpadłam na nią w Izraelu? Może dlatego, że w trakcie tego krótkiego, tygodniowego pobytu nie zdążyłam znudzić się hummusem, oliwkami i pastami z bakłażana, na które to rzuciłam się w pierwszej kolejności. Pewnie tak. Tak czy inaczej zaległości w szakszuce nadrabiam z nawiązką. Zdążyłam już zarazić nią mojego ośmioletniego brata, który to od tego czasu zamęcza mamę szakszuką na śniadanie ponoć codziennie. Zaraziłam N., która na fali pomidorowego szaleństwa została uraczona także pomidorową tartą. Gdy pomidory są tak pyszne, szakszuka okazuje się być bardzo uzależniająca.

Szakszuka

• 1 łyżka oliwy
• 1 mała cebula, posiekana
• 1 ząbek czosnku, drobno posiekany
• 1 łyżeczka uprażonych i utartych w moździerzu ziaren kuminu
• 4 duże pomidory (u mnie odmiana bawole serce), obrane i pokrojone w kostkę
• 4 jajka
• sól i świeżo zmielony pieprz do smaku
• 1/2 pęczka natki pietruszki
• 1/2 pęczka kolendry

Na oliwie zeszklić cebulę i czosnek, dodać kumin i chwilkę podgrzać. Następnie dodać pomidory, doprawić solą i pieprzem i gotować, aż sos zgęstnieje. W sosie zrobić wgłębienie łyżką i wbić w nie jajko. Podobnie wbić pozostałe jajka. Lekko je posolić i obsypać pieprzem. Patelnię przykryć pokrywką i gotować całość 2 minuty, aż białko się zetnie, a żółtko pozostanie płynne. Wykładać do miseczek łyżką cedzakową. Podawać posypane natką i kolendrą.